Slakkengang

Plotseling kon ik niet meer lopen. De spieren van mijn rechtervoet werkten niet meer. Zodra ik ging staan voelde het alsof een zenuw bekneld zat. Ik moest met mijn voet op een kussentje blijven zitten. De tuin moest ik overlaten aan de buurman, die alleen het gevecht met de slakken aanging. Hij heeft biervallen gezet. Veel dopjes met bier, die alleen maar een traktatie zijn voor de slakken, die nu al van ver op mijn bonenrijen afkomen. Alle pronkbonen zijn aangevreten. In een grote pot vol bier drijven verzopen slakken.

Vanochtend bracht buurman me een loopstok, waarmee ik weer voorzichtig de trap af kon om de schade te zien, maar ook het bakje met gekiemde Cobra sperzieboontjes. Dat geeft weer hoop en met de stok lopend kon ik weer wat in de tuin doen. De pronkbonen staan nu beschermd onder conservenpotten waarbij nog nieuwe bonen de grond in zijn geduwd. Een mol of muis heeft gangen gegraven rond bonen en peultjes, waarbij de plantjes mooi zijn aangeaard en hopelijk veel slakken zijn opgegeten. De glazen conservenpotten heb ik nog wat hoger op die aarden wallen opgetrokken. De plantjes hebben nu groeiruimte in hun beschermende minikasjes. Zwartzadige sperzieboontjes kon ik al uitplanten. Daar heb ik de kap van een zaaibakje overheen gezet.