Warme armen, koude handen °5

De volgende ochtend werd ik laat wakker. Spierpijn, lichte hoofdpijn. Een mistig hoofd. Een dikke knie. Kat gevoerd. Koffie gedronken door een rietje.

Voorhoofdshuid en bovenlip zijn gezwollen. De stickers laat ik zitten. Ik hoop dat het daaronder goed gaat. Neusbotje en kraakbeen is in orde. Mijn neusvel is bijna onbeschadigd. Onderhuids rode vlekken. Verkleuring naar paars, groen en geel is de komende dagen te verwachten. Dat wordt een echte feestneus. Een dikke knie. Daar verwacht ik ook alle kleuren van de regenboog.

Mijn plannen voor de dag zijn geschrapt. Mijn huis ben ik alleen even uit gegaan voor foto´s van de opstaande trottoirtegels. Bloed zie ik daar niet meer. Er ligt wat zand op die plek. Ik herken de gebarsten tegels waar ik lag. De omgegooide rolcontainer staat nu rechtop. Ik herinner me niet dat ik dat zelf gedaan heb. Maar het zou kunnen.

Gemeenteboom

Dichtbij mijn voordeur heeft de gemeente ooit een boompje geplant. Dat is nu groot en levert elk jaar flink wat composteerbaar blad. Af en toe verzamel ik dat, maar de tuintjesgluurder van de woningverhuurder begrijpt het verschil tussen compost en vuilnis niet. Daarom heb ik een jaar overgeslagen en is het blad blijven liggen. Die buurtgluurder heeft mij als een mislukte politieagent “gesommeerd” de trottoirrand langs mijn tuin vrij van groen te houden. Geen van de bewoners doet dat. De gemeente ook niet. Maar ik deed dat tot voor kort wel. De rest van het voetpad was flink begroeid. Ik had daar al een foto van gemaakt, op advies van iemand met juridische kennis.

Stoepjes vegen

Een bedrijf kwam vorige week het gras wegsteken langs het gemeentegroen. Alleen aan de kant van het publieke grasveld. Niet in het midden van het pad en niet aan de kant die grenst aan de tuinen van bewoners. Later kwamen twee mensen met bladblazers proberen het voetpad schoon te blazen. Dat lukte natuurlijk niet. Het groen was stevig geworteld.

Op de dag van de vaccinaties reed een apparaat over het pad dat alle begroeiing en afgevallen blad wegschraapte en verzamelde. Over het hele pad, behalve het stukje langs mijn tuin, waar nu alle overgebleven boomblad ligt. Dat is vriendelijk, want zo kan ik makkelijk een heleboel herfstblad verzamelen voor de compostbereiding. Maar zolang ik dat niet heb gedaan lijkt het alsof iedereen zijn stoepje veegt, behalve ik.

Het is los blad, zand en groen. Makkelijk weg te vegen. Toch doe ik dat vandaag niet. Ik ben nog steeds een beetje wankel en laat van alles uit mijn handen vallen. Ik wil geen nieuwe ongelukken en blijf mijn armen nog even ontzien. Ze gloeien nog steeds. Armen en benen voelen zwak. Nu doe ik even helemaal geen ander werk dan lezen, schrijven en de kat aaien. Vandaag is dat genoeg.

Eerst zelf herstellen. Dan zie ik wel verder.

• Warme armen, koude handen °1 – 21 november 2021
• Warme armen, koude handen °2 – 22 november 2021
• Warme armen, koude handen °3 – 23 november 2021
• Warme armen, koude handen °4 – 24 november 2021
• Warme armen, koude handen °5 – 25 november 2021
• Warme armen, koude handen °6 – 26 november 2021