Zwart-wit

“Wij kunnen elkaar vertrouwen, toch?”
“Denk ik wel.”

“Zijn we nu vrienden?”
“Ja we zijn nu wel vrienden.”
“Wat mij betreft hebben we nu een relatie.”
“Een vriendschapsrelatie.”
“Je zou me iets vertellen als we vrienden waren.”
“Wat zou ik vertellen?”

“Waarom wil je niet met mij trouwen?”
“Omdat ik niet wil trouwen.”
“Maar waarom. Zwarte man en witte vrouw kan niet samen?”
“Ik wil met niemand trouwen omdat ik niet getrouwd wil zijn.”
“Jij wilt alleen een witte man.”
“Ik heb vaak witte en zwarte katten gezien, maar nog nooit een witte of een zwarte man. Wel blauwe mannen. Een Afrikaanse stam waar alle mannen blauw zijn omdat de verf van hun kleding afgeeft.”

Hij wees op zichzelf.
In het povere licht van de nieuwe maan was bijna geen kleur te herkennen.
Licht en donker, dat wel. Ik bekeek hem zo goed als dat kon bij dit licht.

“Nee. Jij bent niet blauw,” zei ik.
“Zwarte man.”
“Nee. Witte en zwarte mensen bestaan niet. Dat zijn karikaturen.”
“Ik ben een donkere man.”
“Ja.”
“Dat vind je geen bezwaar.”
“Nee.”
“Waarom trouwen we dan niet?”
“Ik wil niet getrouwd zijn en wij kennen elkaar nog maar net.”

“Een vrouw vertelde me, dat ze was getrouwd met een man, omdat ze dan zijn huis zou erven. Ik wil graag dat jij mijn huis erft, dan kan ik je iets nalaten.”
“Ik ga niet met je trouwen om te erven. Bovendien ben ik veel ouder dan jij, dus zal ik waarschijnlijk eerder dood gaan. Je hoeft ook niet te verwachten dat je van mij iets erft. Ik ben niet rijk.”

“Wat gebeurt er dan met mijn huis?”
“Als jij dood gaat? Dan erven je kinderen je huis, die verkopen het, geven een feestje en dan is het op.”
“Nee, die erven alleen tot hun 21ste.”
“Al zijn ze 100, als zij nog leven op het moment dat je dood gaat, wordt je erfenis verdeeld onder de kinderen. Ben je getrouwd dan erft je echtgenote – of je echtgenoot als je liever een man hebt – wat jij bezat. Vroeger was dat anders en nu zijn ze alweer bezig met een volgende wetswijziging. En dan gaat er nog belasting af. Veel belasting. Er blijft voor niemand genoeg over om in het huis te kunnen wonen.”
“Hoe weet jij dat allemaal?”
“Gewoon lezen. Alle wetteksten kun je opzoeken. Omdat ik al hartstikke oud ben heb ik die wetgeving al eens zien veranderen en nu zijn ze weer met wijzigingen bezig.”
“Je moet niet steeds zeggen dat je oud bent.”
“Maar dat ben ik toch? Ik voel me nog prima, eigenlijk beter dan tien jaar geleden, mij mankeert niks anders dan wat littekens en krassen, hier en daar een ontwerpfout. Alles werkt nog, dus ik zal niet morgen zomaar dood neervallen. Maar ik kan wel tellen.”

“Alleen god weet hoe lang hij je laat leven.”

Per telefoon kreeg ik later nog uitleg over nieuwe plannen.
“Jij wilt niet trouwen, maar ik had gedacht, als ik mijn huis verkoop en een huurhuis zoek, dan kunnen we samen op vakantie.”
“Daar hoef je toch je huis niet voor te verkopen?”
“Jawel, want dan heb ik veel geld en kunnen we lang op reis. Maar jij wilt niet trouwen.”
“Waarom moet je daarvoor getrouwd zijn dan?”

Daar kreeg ik geen antwoord op.

“Om je huis te verkopen heb je mij toch helemaal niet nodig?”
“Ik heb jou nodig om van het leven te genieten.”
“Misschien krijg je wel een rot hekel aan me.”
“Nee, dat kan niet.” riep hij met een hoger klinkende stem dan ik van hem gewend ben te horen.

“Soms heb ik verdriet, maar vaak ook niet.
Soms voel ik me fijn en soms heb ik pijn.
Soms ben ik vrolijk, soms ben ik mooi,
soms ben ik lelijk, mijn huis is een zooi.

Misschien vind je dat helemaal niet leuk. “
zei ik.

Het bleef even stil.
“Je zegt niks meer”, zei hij. “Dat heb je goed opgemerkt,” antwoordde ik,
“Alles waar je voor zou willen trouwen kan ook zonder getrouwd te zijn.”

Ik vroeg hem wat hij die dag gelezen had, want hij kan niet tegen zwijgen en leest elke dag een stukje bijbeltekst waar hij meestal graag over vertelt. Maar die dag niet. Hij kon het zich niet meer herinneren. Dat was voor het eerst. Misschien had ik hem een beetje in de war gebracht, maar dat was wederzijds. Wat langer nadenken voordat je een ingrijpende beslissing neemt kan geen kwaad.

muziekje der bij? – https://youtu.be/Xs3smMeIXlA

(tekst © Vlierbloesem)
(muziek © Too many zooz)

Advertentie