De haven van Urk

Sinds de MeToo discussie in de richting ging van verplichte afspraken vooraf, in sommige landen zelfs een app op een mobieltje waarbij gedetailleerde toestemming wordt vastgelegd voor elke seksueel getinte handeling, heb ik me afgevraagd, of dat een reële verwachting is.

Ik geloof nu dat het kan, maar vast niet altijd en voor iedereen. Eigenlijk heb ik vroeger ook ervaren dat vooraf onderling toestemming werd gevraagd, behalve die keren dat er sprake was van seksueel geweld. Met deze nieuwe vriend had ik nooit problemen zoals ongevraagde intimiteit. Hij vroeg voor werkelijk alles eerst mijn toestemming.

https://youtu.be/JVCMZQVlS2o

Ontspannen aanraking, warmte was prettig. Ik heb niet de leeftijd om jarenlang te willen zoeken naar de ideale partner die niet bestaat. Nog nooit was trouwen en kindertjes krijgen voor mij het doel van relaties. Verliefd worden is mooi, maar zonder dat is recreatieve seks, zonder verplichtingen, zonder schuldgevoel en angst, ook prettig. Nu iemand er van overtuigd is dat ik door zijn god ben gezonden, leek het me rationeel om afspraken met hem te maken hoe we het plezierig konden hebben en hoe ver we daarmee zouden gaan.

Echte zekerheid geeft het natuurlijk nooit, maar we spraken af dat niets verplicht zou zijn. Dat we alleen zouden doen wat we allebei prettig vinden. Dat we nu niet elkaars bezit werden en elkaar genoeg ruimte zouden geven. Elkaar niet gaan controleren, niet in elkaars telefoons gaan zoeken naar contacten, niet achtervolgen en dat soort onaangename jaloerse toestanden zoals ik ongewild heb waargenomen bij ‘stellen’ in mijn omgeving, die ruzie maken als de ander een half uur later thuiskomt dan verwacht. We beloofden elkaar om eerlijk te zijn als er seks met een ander is, daar geen drama van te maken en hygiëne in acht te blijven nemen. Hij wilde een beperking aan zijn belofte: “Als je wat met een ander hebt ga ik wel jaloers worden, dat kan ik niet helpen, maar ik zal je nooit gaan lastig vallen of achtervolgen.” Dat klonk eerlijk.

Als iemand vertelt dat de eerste keer seks altijd de beste keer is gebleven, dan heb ik medelijden. Ook fysiek moet je elkaar beter leren kennen om prettige seks te kunnen hebben. Wij hadden ieder een overleden partner en leefden al jaren feitelijk celibatair. Een beetje onwennigheid en gestuntel was te verwachten van mensen die al lange tijd zonder partner leefden. Deze man bleek zo onhandig als een 15 jarige jongen, zo sterk als een beer en gelukkig ook voorzien van een goed ontwikkeld MeToo besef. Hij deed nog geen sok uit zonder toestemming. Geen vinger raakte me ongevraagd. Dat gaf me een veilig gevoel.

Hij had niet het lichaam van een bodybuilder met opgepompte spieren, maar door zwaar werk opgebouwde spierkracht, bekleed met een klein randje spek. Dat ziet er anders uit dan de fotomodellen in een homoblaadje en voelt niet als een slanke harde spierbundel, zoals mijn overleden vriend toen die nog gezond was.

Bij aanraking voelde deze man zacht aan. Als ik hem steviger beetpakte voelde ik onder het speklaagje zijn spierkracht. Eigenlijk wel een prettige combinatie. Maar aanraking wilde hij nu even niet. “Niet aanraken. Lang geen seks gehad. Als je me aanraakt kom ik meteen klaar.”

Dat hebben mannen, ik weet het. Daarom is een eerste keer zelden een groot succes. Het maakte dat ik erg passief moest blijven, wat me eigenlijk niet zo ligt. Zonder risico bleek het niet. Ik had hem gezegd dat hij voorzichtig moest zijn, wat hij ook plechtig beloofde, maar nadat hij mij heel voorzichtig aanraakte, zoende en voor alles eerst vroeg: “Mag ik…?”, probeerde een olietanker in volle vaart de haven van Urk binnen te varen, daarbij de kademuren niet ontziend en strandend tegen de vuurtoren.
“AU! STOP!”
Hij schrok en ik niet minder.