Littekens

Over de vreemd gevormde littekens op zijn lijf, alsof iemand met niet al te vaste hand zijn organen had willen oogsten of opzettelijk een grote ster was gaan kerven, wilde hij eerst niets zeggen.

Groot en opvallend was het. Wel goed geheeld. De huid glad en gaaf op het kleurverschil na. Het bloederige verhaal kwam nadat ik over het vreemde telefoongesprek met mijn zusje vertelde.

Playlist Michael Wilbur

Na de gruwelijke dood van zijn vader was zijn moeder zich gaan richten op Winti, de Surinaamse Voodoo variant. Als kind wilde hij daar niet in meegaan en bleef de kerk bezoeken. Hij gelooft dat Jezus hem in die tijd hielp.

De familie viel uit elkaar, er ontstonden onderling problemen en zelfs geweld. Naaste familie had hem zwaar verwond en bewusteloos laten doodbloeden, als hij niet op tijd weer bij bewustzijn was gekomen en om hulp kon vragen.

De wonden zijn goed geheeld, littekens op zijn lijf zijn blijvend, evenals zijn angst en afkeer voor Winti en een deel van zijn familie. In Nederland hoefde hij die mensen niet meer te ontmoeten. Op zijn telefoon en email had hij ze geblokkeerd. Als mensen giftige contacten worden die je alleen maar schaden is het beter contact te verbreken. Ook als het familie is.

“Hier kan ik met niemand over praten. Een serieus gesprek kan ik alleen met jou hebben.” zei hij.

We hebben beiden onprettige jeugdherinneringen, traumatische ervaringen. Als ongelovige heb ik zelf geen imaginaire vriend om mee te praten. Hij heeft dat wel. Het helpt hem zijn traumatische ervaringen te verwerken en met teleurstellingen om te gaan.

Nu kan hij ook met iemand van vlees en bloed praten over die dingen. Hij heeft geen probleem met mijn atheïsme en ik heb er geen moeite mee dat hij over zijn geloof praat. Hij voelt zich door Jezus beschermd. Ik begrijp dat hij dat nodig heeft. Zelf heb ik met meer mensen goed contact, maar dit soort herinneringen worden vaak niet geloofd. Dat maakt het moeilijk erover te praten met mensen die een gelukkiger jeugd hadden en goed contact met hun familie. Zelf heb ik niemand geblokkeerd, maar net als hij geen contact meer met broers en zuster.

We hebben overeenkomsten en verschillen. We zien een regenboog allebei anders. “Wil je dat ik het je uitleg?” vraagt hij heel lief en als ik dat wil dan komt zijn bijbelse verklaring. Net zo kom ik soms met wetenschappelijke verklaringen. Ik heb mijn uitleg en hij de zijne. Zijn religieuze verklaring van natuurverschijnselen kan ik accepteren, zonder er zelf in te geloven. Mijn wetenschappelijke uitleg gelooft hij ook niet altijd. Maar soms komen beide verklaringen overeen.

Toch zie ik ook veranderingen bij hem. Hij durft meer plezier te hebben. Hij speelt niet meer alleen religieuze muziek en heeft nu ook ander publiek. Opnamen van andere saxofonisten liet ik hem horen en ook daarvan kan hij genieten. “Je stimuleert mijn muzikale ontwikkeling”, vindt hij. “Ik merk dat ik groei, weer op mijn vroegere niveau kom en ook weer nieuwe dingen erbij leer. Ik ga beter worden dan vroeger.” Dat zie ik ook en het is mijn bedoeling. Muziek helpt psychische littekens helen. Het geeft ons beiden plezier.

(tekst © Vlierbloesem)
(muziek Playlist Michael Wilbur)