Hemelse zaken

Hoe hij zijn relatie met de hemel beleefde werd langzaam een beetje duidelijker.

Hij dankte zijn god rechtstreeks, zonder tussenkomst van priesters, heiligen en profeten. De standaard gebedjes voor het eten. Niet voor koek en taart, ijs of een toetje, wel voor een maaltijd. Niet voor water, sap, cola of bier, wel voor soep. Spontaan ging hij ook bidden als er iets gebeurde waarmee hij blij was. Verfrissend vond ik dat hij in zijn gebed niet alleen zijn god dankte, maar ook mij, als ik iets deed wat hij waardeerde. Veel christenen vergeten de mensen die iets voor ze doen en danken alleen hun god die schijnbaar willoze mensen heeft aangestuurd.

Een gebed om iets te vragen ging anders. Dat vereiste tussenkomst van Jezus. Priesters en gebouwen waren daarvoor niet nodig. Hij kwam daar ook niet vaak meer. Toch zag hij kerkbezoek en bijdragen aan de kosten van dat gebouw als zijn plicht en voelde zich schuldig omdat hij dat niet meer deed.

Het gedachtengoed van zijn god vond hij in de bijbel. Daarin las hij elke dag. Van begin tot eind, dagelijks een klein stukje, tot het einde en dan weer opnieuw vanaf het begin. Als hij nog vragen had kon hij die aan een priester stellen, maar veel beter nog aan zijn god. Rechtstreeks of via Jezus is me niet duidelijk, maar de vraag werd gesteld in een gebed. Tijdens de slaap kreeg hij antwoord.

Zen Cat — Brody Duke

Dromen kunnen mooi en lelijk zijn, dromen als orakel zien en opvolgen zou ik zelf niet doen. Dromen kunnen verhelderend werken maar ook totale onzin bevatten.
“Hoe weet je dat het god is die je vragen beantwoordt in je dromen?” vroeg ik “Kan het ook iets anders zijn geweest?”
“Als god je antwoordt wordt alles licht. Je ziet een witte verschijning die tot je spreekt.”

Dat beeld is al vaak in films verwerkt: Iemand overkomt iets, alles wordt licht, de persoon denkt in de hemel te zijn of god te zien. De camera zoomt uit en laat een operatiekamer zien waar de persoon onder een felle lamp ligt. De saxofonist heeft dat meegemaakt, na dat auto ongeluk dat zijn vrouw fataal werd. Hij was zelf ook gewond, zijn schedel was kapot en is gerepareerd. Een groot litteken is zo netjes gehecht, dat er geen kleurverschil is te zien. In reliëf is het duidelijk zichtbaar, maar in zijn donkere huid vallen oneffenheden minder op dan wanneer hij een lichte huid zou hebben gehad.

Een hallucinatie tijdens een migraine aanval laat sommige mensen ook een fel wit licht zien. Ik kende migraine aanvallen uit eigen ervaring en schreef de onwerkelijke beelden toe aan verstoorde waarneming. Nooit heb ik het als magie of een heilige verschijning gezien. Tijdens verstoorde waarneming worden ontbrekende gegevens door de hersenen aangevuld met beelden die al in het geheugen zijn opgeslagen. Hij heeft na dat auto ongeluk lange tijd migraine aanvallen gehad, maar inmiddels was dat verleden tijd. Mogelijk had hij nog steeds lichte migraine aanvallen waarvan hij de beelden toeschreef aan religieuze zaken. Ook in alledaagse dromen komen beelden terug die je in geheugen hebt opgeslagen, zonder dat dit iets hoeft te zijn dat je zelf hebt beleeft.

“Kan die verschijning ook iets anders zijn dan god?” wilde ik weten.
“Nee, want dan ziet het er anders uit.”
“Hoe?”
“Je ziet allemaal donkere mannen op de rand van je bed zitten. Dat zijn demonen. Daar moet je niet naar luisteren.”
“Wat hoor ik je nou zeggen? Donkere mannen zijn demonen?”
De herinnering aan de keer dat ik half slapend, half wakend, hem uit bed had zien stappen om geknield op de rand van het bed te gaan zitten kijken naar mij, heb ik hem nooit verteld.
“Hoe kun je dat zeggen? Je bent zelf een donkere man.”
“Sommige mensen zijn daar bang voor.“
“Je kunt voor alles bang worden. In Nederland zijn mensen soms bang voor ‘witte wieven’. Flarden laaghangende mist waarin ze de geesten van boze vrouwen zien.”

Calico — Brody Duke

“Donkere schimmen zie je dan.

Donkere verschijningen.

Dat zijn demonen.”

In zijn jeugd zal hij veel donkere mannen hebben gezien die niet allemaal vriendelijk zijn geweest. Zijn stiefvader na de dood van zijn eigen vader. De winti mannen waarmee zijn moeder sindsdien omging. Als kind zal hij over zichzelf niet gedacht hebben als een donkere man. Dat werd hij pas later. Vaak liet hij merken dat hij zichzelf lelijk vond. “Vroeger was ik slank en gespierd. Nu ben ik niks meer.” en “Ik heb een lelijke rot kop.” Misschien zag hij soms in de spiegel waar hij als kind bang voor was.

Ook zie ik bij hem wat ik van huisvrouwen hoor, als hun kinderen de deur uit zijn. Ze zien dat ze geen mooie jonge meid meer zijn en de kinderen waarvoor al die jaren werd gezorgd zijn op afstand. Het ‘empty nest syndroom’. Ze vragen zich af waar ze al die jaren aan besteed hebben. Tegelijk beleefde hij de ‘midlife crisis’ van een man op middelbare leeftijd. De helft van zijn leven was voorbij. Dat besef was niet makkelijk en hij heeft zelfs gezegd dat heel zijn leven voorbij was. Ik heb geprobeerd hem te laten zien dat hij nog jaren toekomst kon hebben nadat zijn kinderen de deur uit zijn. Dat hij niet lelijk is geworden, maar er nu uitzag als een volwassen man.

Voor het gevoel van verlies vond hij ook troost in zijn geloof.
“Met de dood komt het eeuwig leven, als god het wil.“
Hij liet een video zien van een Surinaamse begrafenis. Dat zag er vrolijk uit met live gespeelde muziek en dragers die in kleurige kleding ronddansten met de kist. Om de dragers even te ontlasten werd de kist neergezet. “Nu wordt je een beetje zwaar.” zei ik. Hij moest erom lachen. De rouwenden namen afscheid.
“Die mensen geven veel geld uit aan de begrafenis, iedereen komt eten en feesten, troep maken, stelen zelfs en de nabestaanden blijven met de rotzooi achter. Voor mij hoeft dat niet hoor. Mij stoppen ze maar stilletjes onder de grond. Als ik dan voor de here verschijn hoop ik dat hij me genadig zal zijn en toelaat in de hemel.”

De dreiging van de oorlog op Europees grondgebied deed geen goed voor zijn optimisme over het leven op aarde. De Rusland Oekraïne oorlog kon zich uitbreiden tot een intercontinentale oorlog tussen nucleaire grootmachten. Hij dacht dat atoombommen het laatste oordeel zouden brengen.
“Dan kleurt de hemel rood, Jezus keert terug naar de aarde met een heel leger engelen.”
Volgens hem zou ik wel goed zitten bij het laatste oordeel.
“Want je bent een goed mens en dat je god niet kent dat telt niet, want dan leer je hem op dat moment wel kennen.“ Het idee stelde hem gerust.
Hij gaf me alvast de gebruiksaanwijzing: “Dan zie je god verschijnen. Alles is licht en wit. Je bent met hem alleen in een ruimte. Zijn gezicht kan je niet zien, want hij is heilig. Dan ga je knielen en je legt verantwoording af voor je hele leven. Hij oordeelt. Want alleen hij kan over je oordelen.”
Zelf maakte ik me daarover geen zorgen, want dood is dood, maar nu wilde ik nog leven.

“We zijn nog lang niet dood.” zei ik, “Als je gezond leeft, je lichaam verzorgt en goed eet, kun jij ook wel honderd jaar worden.“
“Vanaf 70 jaar leef je in gods genade. In de bijbel staat dat de mens 120 jaar oud kan worden.“ wist hij. “Na je dood ga je naar de hemel of zul je eeuwig branden in de hel.”
“Het is zonde om de aarde te vernietigen, zelf te vertrekken en anderen in ellende achter te laten. Als we eerlijk delen levert de aarde genoeg voor iedereen. Als mensen het willen, dan is de hemel hier.”

https://youtu.be/FcKxrKLNgHk
David Bowie & Thin Machine – Heaven is here

“Nee,” zei hij. “Dat bepaalt alleen god. Want god is almachtig. God is alwetend.”
Christenen hebben altijd het laatste woord.

(tekst © Vlierbloesem)
(muziek © David Bowie & Thin Machine )

Advertentie