Loonbeslag

Geen bedrijf zat te wachten op iemand met zijn opleiding als muziekleraar, maar als hij met muziek spelen weer voldoende zou kunnen verdienen, deed hij veel beter en gezonder werk dan wat de kerk ooit voor hem had bedacht.

Het bedrijf dat hem zo onmogelijk veel uren had laten werken, had aan de saxofonist nog steeds niets betaald. Hij zocht elke dag naar ander werk, in loondienst voor een hongerloontje. Zwaar werk, ongezond. Te laag betaald en geen enkele zekerheid biedend werk. Baantjes zoals hij meestal had, sinds hij stopte als muzikant omdat jeugdzorg en de kerk dat beter vonden.

Voor beter werk kwam hij kennelijk niet in aanmerking en volgens het uitzendbureau waren alle bedrijven aan het inventariseren vanwege de boekhoudkundige jaarwisseling. Een slappe tijd. Economische fluctuaties werden op de laagstbetaalden afgewenteld in de lage lonen economie van Nederland.

Ik zag hem solliciteren voor werk als verhuizer. Daarvoor werd een MBO opleiding gevraagd. Vroeger was het de baas die wist hoe verhuizen moest en een stel ongeschoolde sjouwers die meehielpen. Nu werd gezocht naar geschoold personeel en daarvoor werd niet meer dan het wettelijk minimum loon betaald.

Met zijn opleiding en ervaring zou ik verwachten dat hij goed betaald werk moest kunnen vinden. Hij liet me zijn papieren zien. Een MBO opleiding en een flinke hoeveelheid certificaten die van toepassing waren in verschillende bedrijfstakken. Toch wilde geen bedrijf behoorlijk loon betalen.

https://youtu.be/v-IluLd2BjI

Een oude schuld bleef oplopen ondanks vele aflossingen en dankzij de Nederlandse wetgeving die woekeraars beter beschermt dan mensen die werken voor een te laag loon. De claim van de woekeraar had ik met een briefje al eerder terug kunnen brengen tot wat wettelijk is toegestaan. De resterende schuld werd opnieuw aan een ander bedrijf doorverkocht. Deze wilde loonbeslag leggen, hoewel hij op dat moment geen loon had.

Het zou betekenen dat een nieuwe baan hem geen geld om te leven zou kunnen verschaffen. Andere betalingsverplichtingen konden dan niet voldaan worden. Uiteindelijk zou executie verkoop van zijn huis volgen en een leven als dakloze met hoge schulden. Hij zou hulp moeten zoeken in de vorm van tijdelijk onderdak. Een moeilijke opgave, omdat de Nederlandse wet dat soort hulp bestraft, als het niet gaat om Oekraïense vluchtelingen.

Hij had de bank gevraagd om een persoonlijke lening waarmee hij alle schulden ineens zou kunnen aflossen, maar dat werd uiteraard geweigerd. Hij was niet kredietwaardig en hulpverlening paste niet in het bedrijfsmodel van de bank.

Nu dreigde beslaglegging door woekeraar nummer zoveel die de oude schuld opkocht. Ik had zelf een voorraadje eten in huis en kreeg ook een kleine financiële reserve in de vorm van de compensatiegelden die de overheid betaalde. Alle prijzen waren gestegen, maar ik hoefde niet alle voedsel te kopen zolang ik voorraad had. Vaste lasten kon ik nog betalen met wat maandelijks binnenkwam en de energie jaarrekening zou pas over lange tijd komen. Het compensatiegeld stond op de bank en bracht daar niets op.

Alle voors en tegens afgewogen, besloot ik dat mijn reserve nog een tijdje kon renderen voordat ik het echt nodig had. Ik leende hem het bedrag om die oude schuld in één keer af te lossen. De rente en kosten die hij steeds moest betalen waren vele malen hoger dan wat mijn geld op de bank kon opbrengen. Beslaglegging en deurwaarderskosten werden er mee voorkomen. Dat was het maximale rendement dat ik met dat geld zou kunnen behalen. We tekenden een contract voor een onderhandse lening, waarin ook zijn aflossingsverplichting stond. Ik boekte het geld over op zijn rekening en hij betaalde direct die schuld aan de woekeraar af. Die heeft de ontvangst en finale kwijting bevestigd.

“Ik ben dankbaar” zei hij “maar waarom doe je dit?”
“Je bent een vriend met een probleem dat ik kan oplossen. Dus doe ik dat.”
“Nu ben jij de schuldeiser.” zei hij, “en ik heb niet eens werk.”
“Ja, en toch moet je mij terug betalen. Vanaf je eerstvolgende loon betaal je elke maand tot alles is afgelost. Maar ik verhoog de schuld niet met kosten en rente.”
“Ik ben dankbaar. Ik betaal alles terug.”

Het was een gok. Het scheelde hem veel kosten en ellende. Als hij netjes zou terug betalen, kostte het me niets. Maar zou hij me werkelijk terugbetalen, zoals we waren overeengekomen?

(tekst © Vlierbloesem)
(muziek © the Ocean Street Saxophone)