Terwijl hij zijn zoon feliciteerde, want die was geslaagd voor zijn rij examen, verdeelde ik voedsel over de tassen die naar verschillende adressen zouden gaan.
“Kijk, ze doet gods werk. Ze deelt voedsel.”
“Dat krijgt ze voor niks.” zei de zoon. Hoe kon hij dat weten?
Voor die gratis voedselverstrekking moest je lid zijn van een facebook groep. Bij alle leden stond de datum van toetreding. Als lid van die groep kon ik zien dat de moeder van mijn buurvrouw al jaren lid was. Zij haalde voor zichzelf en de familie gratis eten. Zo at ook die zoon van de speler, mijn buurvrouw en hun kinderen, al jaren van de gratis voedselverdeling.
Nooit waren ze op het idee gekomen zijn vader daar ook wat van te geven, zelfs niet toen die niets te eten had en ik hem boodschappen bracht. Dat voedsel had ik toen nog moeten kopen, nu kreeg ik zo veel gratis eten dat ik kon delen met andere mensen die de gestegen prijzen niet meer konden betalen. De saxofonist, die naast zijn muziek op dat moment geen ander inkomen had, liet ik mee delen.
Met de rollator volgeladen liep ik naar mensen die aan de overkant woonden.
“Dat eten krijgt ze voor niks.” merkte de zoon op.
“Ze krijgt het gratis en deelt het gratis uit. ” antwoordde de vader “Zij haalt het niet alleen voor zichzelf. Ze deelt met anderen. Kijk, ze levert het af. Dat is goed. Zo wil god het hebben.”
Ik sneed een grote watermeloen doormidden en gaf de speler de helft.
“Ik heb geen passende verpakking en het sap druipt er uit. Heb jij een schoon plastic tasje?” vroeg ik de zoon.
Die vroeg het zijn vriendin, mijn buurvrouw. Ze bracht het, gaf het aan haar man, maar deed of ik lucht was.
“Waar is die oude auto?” vroeg de zoon.
Hij kreeg het verhaal te horen hoe de old-timer stil kwam te staan.
“Wat doe je met die oude auto? Ga je die verkopen?”
“Hij rijdt niet. Dan zal het moeilijk verkopen zijn.”
“Een zeldzaam model old-timer moet wel wat waard zijn.”
“Ja, maar hoe vind je snel een goede koper? Ik zal foto’s maken voor een advertentie. Er zitten nog veel spullen in. Hij moet leeg voor de foto’s en de verkoop. Ik zoek iemand die me er naar toe wil rijden.”
“Ik ga het doen.” zei de speler. “Ik ga je helpen.”
“Ik moet ook afspraken maken om naar een nieuwe auto te gaan kijken.”
“Ik ga je rijden. Ik breng je er heen.”
Na eerste selectie van het aanbod koos ik een redelijk geprijsd exemplaar in de kleur ‘Heavenly Blue’. Gekeurd en in orde volgens de verkoper, die niet wilde garanderen dat de wagen nog onverkocht was als ik aankwam en de afstand was best groot. Op de dag dat ik die blauwe zou bekijken, diende zich nog een gekeurd en rijdend exemplaar voor een betaalbare prijs aan, in de kleur ‘Demon Red’. Ik maakte afspraken. We gingen eerst de dichtstbijzijnde bekijken en dan de mooiste.
De saxofoonspeler had de afspraak verkeerd begrepen en kwam laat, zodat er voor de tweede auto die dag geen tijd meer was. Maar de testrit verliep goed. Alles wat aan de auto mankeerde was een paar krassen en een deuk. Perfectie kun je niet verwachten bij een tweedehandse aankoop. De verkoper bood aan de auto thuis te bezorgen. Op naam zetten kon bij een RDW loket dichtbij mijn huis. Bezoek aan de garage met die mooie blauwe leek overbodig. De mooie rooie was goed genoeg. Afspraken werden gemaakt en een paar dagen later had ik een nieuwe tweedehands auto achter mijn huis staan.
Buren kwamen nieuwsgierig kijken. Complimenteerden me met de mooie auto. Aan de automatische versnelling moest ik wennen, evenals het snelle optrekken bij lichte aanraking van het gaspedaal. Binnen de 30 kilometer zone van de woonwijk kon ik langzaam wennen. De saxofoonspeler reed nu als passagier mee. Zijn buurvrouw kwam nieuwsgierig kijken. Vroeg of hij een nieuwe auto had. .
“Nee” had hij gezegd, “Die is van haar. “
“Heeft ze die oude weg gedaan?”
“Nee. Ze heeft twee auto’s. En ik ook.”
Want verderop stond nog steeds de old-timer.
(tekst © Vlierbloesem)
(muziek © Gary Newman)
Vlierbloesem 
Heb zo het gevoel dat er nog heel wat vreemde dingen te gebeuren staan. Johmar
LikeGeliked door 1 persoon
Ik schrijf nu ongeveer 150 afleveringen per jaar, dus er staat nog wel wat te gebeuren.
LikeLike
Als ik op die kleurnamen google krijg ik hete grote Amerikaanse auto’s. Leuk als je er zo een hebt.
Toen ik mijn auto verkocht aan een opkoper werd de overschrijving simpel mij thuis gedaan. Hij betaalde , ik keek op mijn bankapp en na 2 minuten stond het erop. Overschrijving kenteken ging met de kwijtschelding via Whattss app. Binnen 10 min was hij weer weg
LikeGeliked door 1 persoon
De overschrijving kan online. Ik koop niet elke dag een auto, dus ervaring heb ik niet met die digitale omzetting zodat ik er makkelijk mee genept kon worden. Daarom had ik liever direct een papieren eigendomsbewijs in handen.
Die kleurnamen horen misschien niet officieel bij deze auto, maar die las ik in een recensie toen het model nieuw was. Misschien refereerde de recensist aan die Amerikaanse auto.
Zowel de oude als de nieuwe auto zijn van een Franse fabrikant, hebben de zelfde modelnaam, maar de oude is het allereerste model uit die serie, de nieuwe tweedehandse is 21 jaar jonger.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik verwacht dat er nog wel wat spannende en rare dingen gebeuren. Dat tie opeens weg is. .Weg gesleept door mensen die de kerk lui geregeld hebben om zo aan wat geld ” voor de kerk ” te komen of zo. Wat dan weer ” ergens ” is blijven hangen.
LikeGeliked door 1 persoon
Er kwam nog een verrassing, dat is waar.
LikeLike
Ik hoop,dat je een goede prijs krijgt voor de oldtimer
LikeGeliked door 1 persoon
Dat hoop ik ook.
LikeLike