“Ik sliep aldoor in de kinderkamer of op de bank” vertelde hij. “In mijn slaapkamer had ik met mijn vrouw geslapen, toch. Haar geest was daar nog.”
“De kinderen huilden om hun moeder en konden niet slapen.” Door bij ze in de kamer te slapen stelde hij hun en zichzelf gerust. Pas na jaren ging hij weer in zijn eigen kamer slapen.
“Toen jij hier niet meer kwam, ben ik ook weer in de kinderkamer gaan slapen. Ik voelde in mijn eigen kamer de aanwezigheid van mijn vrouw.”
“Je had toch een goed huwelijk? Jouw vrouw zal je geen kwaad willen doen.“
“Ze was niet gelovig en deed aan winti. Voordat we dat ongeluk kregen, zei ze te voelen dat ze dood ging. Ze had contact met geesten.”
“Maar wij sliepen toch samen in jouw kamer?”
“Ja, want jij bent niet bang. Ik soms wel.”
Hij had gespeeld op een begrafenis. Het lijk had lang gelegen voordat het werd gevonden. Het stonk. De dragers werden misselijk van de stank en hadden de kist even moeten neerzetten om frisse lucht te ademen, voordat ze verder konden. Na afloop bespraken de muzikanten de muziek en de uitvaart.
“Ik voelde die geest langs me gaan.”
beweerde een lid van de band.
“Het werd ijskoud, man. Ik voelde het.”
Ze bevestigden elkaars geloof in geesten en demonen.
“Ik heb daar iemand ontmoet. Ze is familie van mijn vrouw. Ik ga een reiniging doen, om los te komen van mijn vrouw.”
Een winti ritueel, dacht ik. Hij geloofde daar in, terwijl hij al jaren gelovig christen was. Kan dat samen gaan?
Voor hem wel. Winti geesten waren demonen, zoals ze ook vaak in de bijbel genoemd werden. Demonen konden levende mensen in bezit nemen. Ze konden ook de geest van een overledene gebruiken.
Kort voor zijn doop gebeurden er dingen in zijn huis, die hij toeschreef aan de geest van zijn vrouw. Kleding viel van de hangertjes, in een afgesloten kast. Er waren dingen van die kast gevallen en glazen gingen spontaan barsten. Een hete pan viel uit zijn handen.
“Je moet je niet laten dopen. Kap met die vrouw.” adviseerde een lid van zijn band. De muzikanten hadden al geweten van het gearrangeerde huwelijk, dat mij op dat moment nog onbekend was.
“Je vrouw wil je beschermen.” zei een ander. “Ze waarschuwt je.”
Hadden ze het over mij? Ineens had hij me niet meer willen zien, maar de avond voor de doop wilde hij weer dat ik bij hem sliep. Dat deed ik niet, dus hij sliep alleen. Maar niet in zijn eigen kamer, want daar was hij bang voor bezoek van demonen, vertelde hij mij ruim een half jaar later.
Inmiddels was hij gedoopt, gestopt met het huwelijkstraject van de kerk, ging weer met mij om en speelde opnieuw saxofoon met de band. Hij sliep weer in zijn eigen bed. Maar demonen verwachtte hij nog steeds aan te treffen.
De vrouw die hij op de begrafenis had getroffen, verkocht hem een fles vloeistof om zich te reinigen, zodat hij demonen kwijt zou raken. Hij moest baden en vasten. Hij mocht twee weken geen seks. We mochten ook niet samen slapen. Daarna zou een reinigingsritueel plaatsvinden.
“Je gaat dan een heel nieuwe man aantreffen.”
“Geloof je daarin?”
“Ja.”
“Ik niet.”
“Je zal het gaan zien. Je gaat blij zijn.”
(tekst © Vlierbloesem)
(Muziek © Seal )
Vlierbloesem 
Ik weet niet onder wel “geloof” het valt maar ik denk dat mijn opa een soort beschermengel is. Mijn moeder zij dat altijd en toen zij een beslissing moest nemen over een knieoperatie brak er een koortje waaraan een heel leuk rubber poppetje hing dat opa (haar vader dus) ooit uit de gracht had gevist. Ze voelde dat als een teken om het niet te doen.
Ik had een lampje in de slaapkamer dat soms even flikkerde als het bv na schoonmaken was verschoven. Op een nacht begon het spontaan te flikkeren waardoor ik wakker werd en ik hoorde gestommel beneden, er bleek een inbreker in huis te zijn. Ik was alleen thuis en ben zonder nadenken nar beneden gerend, gelukkig ging hij meteen weg. De tas die hij had meegenomen werd in park gevonden en er was alleen contact geld uit, pasjes zaten er nog in
LikeGeliked door 1 persoon
ik denk niet dat alle geloof een naam moet hebben. De groep mensen die ik de laatste tijd heb beschreven wijst alles af wat zij zelf niet geloven. Ze geven er benamingen aan die hun afkeuring uitdrukken. Ze (ver)oordelen veel. Maar dat zou ik niet als maatstaf willen zien.
Misschien kun je het intuïtie noemen, hoe jij en je moeder reageren op iets dat ineens afwijkt van normaal. In ieder geval heeft je reactie goed uitgepakt.
LikeLike
Toch kan ik het volgen. Dat is omdat ik actief was in een katholieke gemeenschap in Am*dam waar veel mensen van uit de Carieb en die kanten op ,en Indonesische mensen kwamen. Ook mensen van uit Zuid Amerikaanse landen hebben een mengseltje gemaakt van hun oorspronkelijke religies en het opgedrongen Christendom.
Bezielde materie komt in heel veel stromingen voor. Zelfs Marie Kondo bracht het hier 😏 En ach als het rust en harmonie geeft .Toch ?
LikeGeliked door 1 persoon
Ook in Europa hebben we een mix gemaakt van oude Keltische en Germaanse religie, gemengd met wat Romeinen en christendom voorschreven.
LikeLike
Moet vermoeiend zijn als je zo met de geestenwereld en het geloof bezig bent . Geloof op zich wel dat er meer is tussen hemel en aarde, maar ben er echt niet dagelijks mee bezig.
LikeGeliked door 1 persoon
Als kind had ik zelf nog dat soort angsten, maar dat is alweer lang geleden.
LikeLike
Zijn opmerking: je gaat dan een hele nieuwe man zien is intrigerend, want hij heeft in je verhalen al heel wat verschillende personages aangenomen.
LikeGeliked door 1 persoon
Het zijn verschillende kanten van maar 1 mens.
LikeLike
En verschillende kanten hebben we allemaal, zoals iemand eens tegen mij zei net als ik denk je te snappen laat je een heel andere kant zien. Maar dat ging dan toch vaak over mensen waar ik niet een heel intieme band mee had/heb. Omdat ik pas het achterste van mijn tong laat zien als ik iemand voor de volle 100% vertrouw.
LikeLike
P.S. maar die verschillende kanten van mij zijn niet afhankelijk van invloeden zoals geesten/demonen en of geloof. Die hebben er meer mee te maken in hoeverre ik iemand vertrouw of hoeveel ik wil en kan investeren in een band met die persoon.
LikeLike