Stoelendans

Met mijn auto gekomen zou ik zo ook weer vertrekken, maar dat vond hij geen goed idee. “Het is koud. Die hele autoruit zit vol ijs. Blijf maar slapen.”
Blijkbaar waren de voorschriften van de voodoo priester net zo rekbaar als die van de predikant.

Seks was nog een aantal dagen verboden en ook verleiding mocht niet, had de winti priesteres gezegd. Daarom sliepen we in het stapelbed van de logeerkamer.
“Ik ben niet gewend zo hoog te slapen, als ik wakker word ben ik vergeten dat ik uit een stapelbed stap en val ik misschien.” bedacht ik me, dus hij sliep boven, ik beneden. We praatten nog wat tot we in slaap vielen.
’s Nachts hoorde ik hoe hij zijn hoofd stootte aan het plafond, het laddertje af klom om te gaan plassen, terug in bed klimmend opnieuw een kopstoot van het plafond kreeg. Ik zei niets en sliep verder.

In de ochtend hoorde ik geluiden in zijn slaapkamer.
“Eh, wat is dat?” riep hij.
Was hij daar in gesprek met iemand?
Hij liep de trap af en ik sliep tot zijn stem mij wekte.
“Goedemorgen. Heb je goed geslapen?” vroeg hij met twee bekers koffie in zijn handen.
“Ja, gaat wel. Maar jouw bed is beter en mijn bed is nog beter.”
“Dat is mooi. Ik heb geen oog dicht gedaan.”

Ik kreeg koffie op bed, hij bleef staand zijn koffie drinken.
“Dit is niks. Die slaapkamer moet ik opruimen. Schoon maken. We kunnen daar slapen. Dit is mijn huis. Ik moet het zelf in gebruik nemen.”
“Ben je genezen van de winti?”
“Nou, we kunnen daar toch gewoon slapen zonder seks? “
“Ja, waarom niet?”
“Ik heb hoofdpijn. Maar die slaapkamer is vuil. Ik ga stofzuigen en dweilen. Die hele kast gaat leeg en schoon. Al die dingen van de wand af. Alles daar onder en daar achter moet schoon. Daarnet verschoof ik die ladekast en daar lag zoveel vuiligheid onder, dat trekt demonen aan.”

https://youtu.be/NUrSsDHTe-s?si=ZBSqQeqjuPIsQGAL

De volgende keer dat ik bleef slapen, was dat in een schone opgeruimde slaapkamer. Het bed opgemaakt met vrolijk bloemetjes beddengoed.
“Van jou gekregen. Deze vind ik de mooiste.”
Het was koud en ik lag tegen zijn rug aan om het samen warmer te krijgen.
Hij draaide zich om en ik bewoog mee, zodat hij nu tegen mijn rug lag.

“Niet met de poenie tegen mijn dijen. Je mag me niet boven mijn knieën aanraken. Verleiding is ook zondig.”
“Het is koud. Ik heb het koud.” Ik deed mijn koude voeten tegen zijn onderbenen aan. “Voel maar hoe koud. Daar verleid ik je niet mee.”
“Dat weet jij niet.”
“Daar krijg je geen stijve van. Heb ik gelijk of niet?”
“Nou, door jou moet ik aan een heel warm plekje denken.”
“Zo heeft god je ontworpen. Dat zal hij je niet kwalijk nemen.”

“Jawel. Het mag niet. We gaan branden.”
“Dan hebben we het in ieder geval warm. “
“Daar mag je niet mee spotten.”
“Waarom zou god willen dat we het koud hebben?”
“Wat zeg jij nou voor rotzooi?”
“Als we elkaar niet warm mogen houden hebben we het koud.”
“Dan moet je niet alles uit doen.”
“Ik kan niet slapen met allemaal kleren aan. Daar raak ik mee in de knoop. Alle kleding gaat plooien en proppen als ik slaap en dat ligt heel ongemakkelijk.”
“Je bent een verwend prinsesje.”
“Nee ik wil gewoon al die rommel niet aan mijn lijf.”
“Dan ga je het koud hebben.”

Bij het wakker worden zag ik dat hij naar me stond te kijken.
“Geen koffie op bed vandaag. Het moet geen gewoonte worden. Koffie is beneden.”
“Ik kom zo. Ik moet nog even wakker worden.”
“Niet te lang. Ik moet zo weg. Misschien ga ik naar de kerk.”

Het was nog vroeg. We hadden alle tijd. Ik ging douchen en aankleden, liep naar beneden. Daar stond hij met koffie en boterhammen.
“Wil je koffie? Wil je brood? Pak maar.”

We vertrokken ieder in onze eigen auto. Thuis stond de kat op me te wachten. Ik vulde zijn bakjes en borstelde hem. Ging me omkleden en liep naar het kerkzaaltje. Daar zag ik de saxofoonspeler zitten naast de sjamaan, die me hartelijk groette en omhelsde. Ik groette de speler die mij een hand gaf. Later kwamen meer mensen binnen. Een vrouw schoof een stoel op om ze genoeg ruimte te geven. Ze zat nu naast de speler. Sjamaan stond op van zijn plaats, maar liet zijn spullen op zijn stoel achter. Speler verplaatste zijn eigen stoel een rij naar achteren. Nu zat hij naast mij. Hij pakte de verlaten stoel van Sjamaan en zette die tussen hem en mij in. Sjamaan liep terug naar zijn verplaatste stoel en ging daarop zitten, zodat hij tussen mij en de speler zat.

Kokkie verwisselde met haar man van plaats. Nu zat ik naast haar man, zodat ik de Nederlands gesproken preek voor hem in het Engels kon vertalen. Sjamaan bood aan die vertaling te doen. Daarvoor wisselden wij van plek. Nu zat ik tussen Sjamaan en Speler in, waarop Speler weer een stoel opschoof. Een lege stoel tussen hem en mij latend. Dat maakte dat hij recht achter de vrouw zat, die eerder naast hem was komen zitten. Hij en die vrouw reageerden zichtbaar instemmend op alles wat de predikant vertelde. Beiden tegelijkertijd knikkend en “amen” roepend, leken ze het roerend met elkaar eens.

Daarna volgde bespreking in groepjes. Om Kokkie en haar man een plezier te doen volgde ik meestal het Engelstalige groepje. Maar dat deed ik ook om de schijnheilige verhalen van Gitaarvrouw niet te hoeven aanhoren. Ze prees altijd haar eigen godvruchtige standvastigheid in het geloof, en hoonde denkbeeldige anderen die niet zuiver in de leer waren. De eigen roem stonk zo verschrikkelijk, dat ik haar groepje meed. Speler hoorde ik in het groepje van Gitaarvrouw luid zijn instemming verkondigen.

Omdat er geen eten en geen drinken meer werd gegeven aan bezoekers, had ik een eigen beker meegenomen, die ik af en toe vulde met kraanwater. Er stonden glazen in de keuken. Op verzoek van een paar mensen die het drinken misten vulde ik ook voor hen een glas. Zelfs de sprekers werden vergeten, zodat ik de sprekers glazen water bracht. Na afloop bood ik de broden aan, die bij de voedselverstrekking waren overgebleven.

Ik vertrok, werd begroet en omhelst, evenals de speler, die nog in gesprek bleef. Alleen wij spraken geen woord met elkaar, de speler en ik. We gaven elkaar vormelijk een hand en ik liep naar huis, waar de kat me begroette.

(tekst © Vlierbloesem)
(Muziek © Seal )

Auteur: Vlierbloesem

Vlierbloesem is een pseudoniem, gekozen omdat de vlier bloeide op de dag dat ik het blog account opende. Als die naam door de overheid is gekoppeld aan het identiteitsnummer van een Nederlandse burger, dan is dat iemand anders.

8 gedachten over “Stoelendans”

  1. Wat een stoelendans voordat eindelijk de dienst kan beginnen. Stel je eens voor hoe dat in een kerk met vaste kerkbanken zou moeten gaan. Ik heb smakelijk gelachen om dit relaas.

    Like

  2. Doet me deels denken aan mijn eigen laatste relatie, als hij bij mij was leken we een stel, ook naar de buitenwereld ,bleef rustig een week en soms zelfs langer. hij kende en ontmoette mijn dochter, knoopte gesprekjes aan met mijn buren en hun kinderen. Als ik bij hem was kwam ik zelden iemand uit zijn kennissenkring tegen en van zijn familie zag ik niemand. Ik mocht ook nooit langer dan een weekend komen.Op een keer kwamen we een paar turkse dames tegen uit de bewonerscommissie van zijn wijk en de ene dame vroeg, is dat je moeder?, al hoewel hij er echt niet jong genoeg uitzag om mijn zoon te kunnen zijn. Hij zei ze gedag en we liepen verder. Waarom zei je niet wie ik ben? vroeg ik. Gaat ze niks aan antwoorde hij kort. Omdat ik er alleen voor het weekend was zei ik er verder niets over. Maar toen de relatie verbroken werd, realiseerde ik me hoeveel of liever gezegd hoe weinig ik deel uitmaakte van zijn wereld als we niet samen waren. En terwijl hij er telkens voor koos om naar mij toe te komen en dan ook dingen wilde bepalen over hoe mijn huis ingericht was, hoe mijn tuin er bijlag, hoe ik me moest kleden, dingen moest regelen en zelfs over hoe ik met mijn dochter om zou moeten gaan , bedacht ik steeds vaker dat ik totaal geen inzicht in zijn leven had, over hoe zijn huis eruit zag, wat hij droeg en deed en dat ik daar ook totaal geen inbreng in mocht hebben. Het excuus dat hij het zo lekker rustig vond bij mij (hij woont in Rotterdam en ik in Zwolle) en daarom liever bij mij thuis afsprak ging steeds meer lijken gebruikt te worden om zijn eigen leven zo prive mogelijk te houden en dat ik daar geen deel van uitmaakte behalve wanneer hem dat goed uitkwam. Ik zei ook weleens wat als er wat met je gebeurt, dan is er niemand die weet dat wij een relatie hebben in jouw familie, vriendenkring. Dat werd altijd afgedaan met oh maar dan is er wel iemand die dat laat weten hoor. Wie dat dan zou zijn is me nooit duidelijk geworden. Geen letterlijke stoelendans, maar figuurlijk gesproken wel.

    Like

      1. Helaas was ik daar nog al naief in, hij nam wel eens maaltijden mee maar had meestal geldgebrek dus betaalde meestal ook zijn treinreis. En leende hem af en toe geld , dat hij maar deels terugbetaald heeft nadat de relatie verbroken werd.

        Like

          1. Een oom van mij deed hetzelfde. Liet al het eten, de uitstapjes, de auto, de vakanties door zijn nieuwe vriendin betalen. Hij hield wel zijn eigen flat aan. Daar vonden zijn kinderen na zijn dood een bedrag van 80.000,= gulden. Ze verzwegen het voor de belastingdienst. En de vriendin laten meedelen was er ook niet bij. Terwijl ze heus wel wisten hoe de vork in de steel zat. Nu kende/ken ik deze mensen niet, maar achteraf wou ik dat ik ze had aangegeven. De hele familie heeft er niets mee gedaan. Ja, het rond vertellen.

            Like

            1. Mocht ik ooit nog een relatie krijgen dan gebeurt dit me niet weer. Het was een dure les, maar blij dat ik er een punt achter gezet heb . Het breekpunt kwam op mijn verjaardag 2 jaar geleden. Mijn dochter had die dag voor het eerst PTSS therapie na een wachtlijst van een jaar en had gevraagd of ik het erg vond dat ze niet kwam, omdat ze er heel erg tegenop zag verzetten betekende weer uitstel . Voor mij totaal geen probleem omdat wij verjaardagen niet perse op de dag zelf vieren. Mijn vriend daarentegen die met een in de kringloop gevonden kadootje aankwam zetten, op zich niet erg maar had al aangegeven dat ik niet zat te wachten op nog een snijplank ging volledig door het lint en begon mijn dochter af te kraken en mij uit te maken voor een slappe kneus die alles pikte van mijn dochter en zij daar misbruik van maakte en mij geld afhandig maakte en hij er maar een beetje bijhing. Terwijl ik weer eens zijn treinreis betaald had, hem op zijn verjaardag een duur kado gegeven had en ook voor het eten dure boodschappen gedaan had. En hij ruim 800 euro van mij geleend had. Ineens was ik er helemaal klaar mee. Scheldend en tierend liep hij de deur uit, stuurde mij op weg naar het station nog tig smsjes met de mededeling dat als ik niet reageerde en sorry zei , ik hem nooit meer zou zien. Dat maakte alleen maar dat ik resoluter werd in mijn besluit. Uiteindelijk kreeg ik een sms met de mededeling zijn spullen op te sturen, mijn antwoord was als jij mijn geld teruggeeft. Zijn spullen heb ik opgestuurd, mijn sleutels en het grootste gedeelte van het geld heb ik niet meer teruggezien. Ans

              Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Vlierbloesem

https://vlierbloesem.wordpress.com

Kop op de Tocht

Een nieuw leven met NAH

Vrij Eigenwijs

Ook nieuwsgierig naar alternatieve manieren van leven? Volg dan mijn persoonlijke zoektocht naar een vrije en eigenwijze levensstijl.

Verwoede noten

Hoge noten, lage noten en alles daartussen

fotosintesi blog

testi e fotografie dell'autore

Blogger uit Amsterdam-ZuidOost

schrijft met plezier

Alice her blog

Freedom of speaking

De Digitale Zevende Dag

Wat ooit op een eerste april 2006 begon als Bruno's BlogBoek, het internetdagboek van een CEO werd in september 2021 Bruno Borrelt, de regelmatige bedenkingen van een vrije ondernemer met een co-operatieve instelling om de wereld digitaler maar tegelijkertijd ook slimmer, duurzamer en leefbaarder te maken. Kortom, een digitale teamspeler én bruggenbouwer. "Wie schrijft die blijft" is echter een oneliner die dateert uit het pre-digitale tijdperk. En dus geen persoonlijke bijdragen meer via dit medium. In 2023 verzorgde ChatGPT een dagelijks Nederlandstalig editoriaal over een actualiteit die onze aandacht verdient en in 2024 worden automatisch op zondag hét beeld en dé uitspraken van de voorbije week gepubliceerd.

Plantestisch!

Blogs, recepten en instagram extra's

Salon van Sisyphus

“De strijd zelf naar hoger op is genoeg om het hart van een mens te vullen. Je moet je verbeelden dat Sisyphus gelukkig is.” Albert Camus

Coronacolumns

Vrijmoedig commentaar op de berichtgeving over corona en aanverwante zaken

Dagelijks leven

Tuin, katje, ditjes en datjes

jan krosenbrink

voor een dialoog zijn twee mensen nodig

sprokkelen

duurzaam leven in een sociale samenleving.

het minimalistige leven

van een moeder van vier op het noorse platteland

Feiten.net

Feiten die te denken geven

Financial Reality

Separating fact from fiction in finance and economics

Uit de Klei getrokken

Op weg naar een zelfvoorzienend leven!

PARADIJSVOGELS

Eenvoudig leven op het Deense platteland

Actiegroep Niet Te Koop

Sociale Huurwoningen zijn Niet Te Koop

JuridischEHBO

Juridisch Eerste Hulp Bij Ondernemen; voor elk contact dat leidt tot een contract

Yildiz & Partners

Bookkeeping Professionals

@annoz weblog

au pays du sourire , architecture et art moderne

zeiljacht JEST X

Zeilerspraat......en reisverslagen met onze XC 35

WordPress.com News

The latest news on WordPress.com and the WordPress community.

IMPREINT journal

The official bulletin of the artist IMPREINT created to repost excerpts from 'En plein air'.

Wat u niet in de kranten leest

Opmerkelijk nieuws over de rechtspraak en financiële schandalen

BERTJENS

Zij. Diversen.

Peter Teffer

onderzoeksjournalist

MOESTUIN HIPPIE

Moestuin blog over moestuinieren, duurzaamheid en een groener leven.

Revolutionair Socialistische Media

Strijd, Solidariteit, Socialisme

Compliance Platform Trustkantoren

weblog van het Compliance Platform

henk 50

Altijd onderweg...

WOKIE

Nederland

Anja's Foodblog

365 Dagen Inspiratie

LHM

Blog van Luc Hamelinck

Argusvlinder

De avonturen van de Argusvlinder

Fabian

Just the way I am

De Maanboom

Living in Brussels

een klein lochtingske

Zever, gezever. Vooral over mijn lochtingske.