Rijk

“Denk jij dat die vrouw rijk is?” vroeg de speler.

Per telefoon besprak hij onderwerpen die anderen niet mochten horen.

Zij zorgde altijd voor eten, betaalde zijn benzine kosten, boeken kreeg ik gratis aangeboden en nu hoefde niemand voor de doop te betalen. Ze had hem het geleende tientje terugbetaald met een hoop eten als ‘rente’.
“De vriezer en mijn koelkast zijn helemaal vol.”
Mij betaalde ze de geleende 5 euro terug met een cadeaubon van 45 euro. Daarvan had ze zelf een deel opgebruikt. Van de resterende waarde kon ik fruit en kattenvoer kopen.
Hij kende haar vroeger, toen ze getrouwd was met een rijke man. Die was inmiddels overleden. Ze zou wel iets geërfd hebben, dacht hij.

https://youtu.be/d9rU1dwVGJw

Maar hij had het mis. Bij haar grote huis bleek een grote hypotheek te horen. Ze had het moeten verkopen en verhuisde naar een klein huurhuis. Nadat ik vaker met haar had gesproken wist ik dat ook zij inmiddels voor een laag loon werkte.

“Weet jij wie die man is die altijd met haar meekomt?” wilde de saxofoonspeler weten. Hij had haar in huis geholpen wat spullen te verplaatsen. De man hielp niet mee, maar hield hem voortdurend in de gaten.
“Hij riep me bij zich, want ik mocht hem geen pastor noemen. Maar wat is dan zijn functie?”
“Ik hoor jou iedereen pastor noemen, maar dat willen ze niet. Ook als ze een functie hebben willen ze gewoon bij hun naam genoemd worden. Weet je wat een chaperon is?”
Dat begrip was hem onbekend.
“Dat is iemand die met een vrouw meegaat om erop toe te zien dat er niets onbetamelijks gebeurt. Dat is zijn functie, als hij ogenschijnlijk zonder reden met haar meekomt. Ze gaat nooit alleen ergens naar toe waar mannen zijn. Als een man haar thuis bezoekt moet hij ook aanwezig zijn.”
“Woont hij in haar huis? Heeft hij daar een kamer?”
“Ze zijn getrouwd. Na de dood van haar man heeft ze opdracht gegeven een nieuwe man voor haar te zoeken. In haar cultuur is dat niet ongewoon. Als een ongetrouwde vrouw bezoek krijgt van mannen, vinden ze dat niet netjes en met hem erbij mag het wel.”
“Slapen ze samen in één bed?”
“Dat ga ik niet vragen.”
“Is die man wel gelukkig?”
“Dat weet ik niet, vraag het hem zelf.”

“Is hij priester? “
“Nee, maar ze kennen beiden de bijbel uit hun hoofd en willen hun leven wijden aan het bekeren en dopen van zo veel mogelijk mensen, om ze te redden van het vagevuur. Ze bedoelen het goed. Het zijn geen domme mensen. Het is een ontwikkelde man. Dat is niet altijd te merken omdat hij weinig zegt. Hij spreekt bijna geen Nederlands, maar hij verstaat meer dan je misschien denkt.”
“Is hij rijk?”
“Dat weet ik niet.”
“Zij was vroeger rijk. Ze had een groot huis en veel geld. Ze hielp iedereen.”
“Ze gedragen zich niet als rijke mensen. Maar hij lijkt personeel gewend te zijn.”
“Zij ook. Dat weet ik van vroeger.”

De muzikant en zij kenden elkaar jaren geleden, toen zijn vrouw en haar man nog leefden. Bij de hernieuwde kennismaking besefte hij niet direct dat haar omstandigheden waren gewijzigd, want zij was even religieus als vroeger en zocht nieuwe bronnen om mensen te kunnen helpen.

Zij had de regie over het gezamenlijk eten dat na elke bijeenkomst volgde. Dat had een heel praktische reden, die ik later zal beschrijven. Het eten was lekker en gezellig. Ook voor ongelovige buurtbewoners had het een functie. Daarnaast deelde ze eten uit aan anderen die dat nodig hadden. Ze was nu rijk zonder veel geld te hebben en deelde die rijkdom.
“Als we delen is er genoeg voor iedereen. God zorgt voor alles.”

(tekst © Vlierbloesem)
(muziek © Gwen Stefani)