1 Klein plantje. Zag er zo lief uit, met felroze bloemetjes en heel kleine vruchtjes die erg lekker smaakten.
Mijn moeder en ik namen er elk 1 mee van het tuincentrum. 1 Gulden. “Geen drie?” vroeg de kassière. Ze bleken in de aanbieding. Drie plantjes voor een gulden. Maar ik had geen zin om weer dat hele tuincentrum door te moeten lopen en rekende af. 1 Gulden, terwijl ik had verwacht voor 2 plantjes 2 gulden te moeten betalen. Viel dus toch weer mee.
Het plantje kreeg een grotere pot en maakte nakomelingen. Die gingen de tuin in. Volgende jonkies groeiden overal doorheen. Gezellig tussen de oregano en lievevrouwebedstro. Overal die lieve groene blaadjes, felroze bloemetjes en piepkleine maar o zo lekkere vruchtjes. Bosaardbeitjes. In een laag kasje heb ik weer een hele nieuwe generatie staan, die ik bloempotjes heb gegeven. Dan kan ik ze straks in het voorjaar weer uitplanten. Misschien laat ik een deel onder glas staan om volgend jaar nog iets vroeger aardbeitjes te eten.
De heg is weer gesnoeid, het snoeisel verzameld in een aangepaste rolcontainer die geschikt is gemaakt als compost container. De takjes zijn door een hakselaar gehaald en over de tuingrond gestrooid. Want daar houden de aardbeitjes van. En ik hou van de aardbeitjes. Maar niet iedereen houdt van mijn aardbeitjes. Sommige mensen geloven niet dat er aardbeitjes bestaan met roze bloempjes. Die kennen de plantjes niet en wat ze niet kennen noemen ze onkruid.
Als het straks echt koud wordt verdwijnen veel plantjes uit het zicht. Ondergronds blijven ze in rust. In het vroege voorjaar komen kleine gele bloempjes boven de grond. Frisse groene blaadjes en heel veel gele knopjes. Speenkruid heeft knolletjes die na roosteren eetbaar zijn. Als piepkleine aardappeltjes. Ik eet ze niet. Onze steentijd voorouders aten ze wel. Speenkruid is inheems. Voor sommige mensen zijn alle wilde plantjes onkruid.
In mijn tuin groeit dovenetel. Groen of gevlekt blad en steeltjes met paarse bloempjes. Of met gele bloemen. Veel mensen kennen die plantjes wel. Ze zijn heel algemeen. Toch kent niet iedereen ze. Sommigen verwarren dovenetel met brandnetel. Ook heel nuttige planten, maar wel anders. Dat ze anders zijn laten ze je voelen. Had je maar beter moeten kijken. Mijn dovenetels zijn zachtaardig. Staan gewoon gezellig te groeien en als het er de tijd voor is, te bloeien.
Klimrozen zitten nu vol vuurrode bottels. Mooi. Toch heb ik ze voor een deel gesnoeid. Om ruimte te geven voor de jonge scheuten, die straks de bloemtrossen gaan dragen. In de wintermaanden zijn de bessenstruiken kaal. Ze wachten op de tijd dat hun blaadjes groeien. Daarna komt de groene bloesem, bessen, en de oogst.
Kruidenplanten hebben zo hun eigen ritme. Groenblijvend, of bladverliezend. Rozemarijn staat nu in bloei. Van de rabarber is straks niets meer te zien. Maar al snel zullen ze weer de grond uit komen. Daarna ook de boshyacinten, tulpen en narcissen. Die zijn nu verscholen in de grond, maar niet iedereen begrijpt dat.
Wie geen plantjes kent moet zich niet met de tuintjes van andere mensen bemoeien. Eigenlijk moet niemand zich met de tuintjes van anderen bemoeien. Zeker niet in negatieve zin. Toch heeft het woningverhuurbedrijf zo iemand in dienst. Speciaal om bij mensen in de tuintjes te gluren. Zich te bemoeien met zaken waar hij geen verstand van heeft. Die hem ook niet aangaan. Die de verhuurder niet aangaan. Wie iets verhuurt moet gebruik toestaan.
Hij heeft er lol in. Noemt alles wat groeit onkruid. Noemt alles wat hij ziet rommel. Zegt dat hij bepaalt “wat niet in de tuin hoort”. Dat mijn glazen tuinkasje weg moet. Dat mijn aangepaste rolcontainer weg moet. Dat mijn kruiwagen weg moet. Mijn plantjes moeten weg. Alles moet weg. Zo kan hij zich laten gelden.
Buren hebben hun hele tuin laten bestraten. Een betonvlakte is netjes. Tot er toch nog zaadjes ontkiemen tussen stenen in, maar dat weten ze nog niet. Bij anderen zag ik kunstgras. Gras van plastic. “Dat hoef je niet te maaien en dan krijg je geen gezeur met die gluurder die de verhuurder door de wijk stuurt.” Na een paar maanden is daar gras tussen gaan groeien. Echt gras, dat zich niet aan de voorgeschreven lengte houdt. Ook andere zaadjes groeien waar het maar kan. Maar dat is mijn zorg niet.
Mijn zorg is dat ik mijn tuin huur om te gebruiken zoals ik dat leuk vind. Zonder gezeur van die man die niet van plantjes houdt. Die liefst alles dood wil. Maar hij komt zeuren. Schrijft irritante briefjes. Dringt zich aan me op via de tuin van buren. Nu kwam er zelfs een dreigende brief van een advocatenkantoor.
Voor mij tijd om juridisch advies te zoeken. Samen het probleem geanalyseerd. “Het gebeurt wel vaker dat ze een bejaarde het huis uit proberen te treiteren.” zei de jurist, “Als je er genoeg van hebt en gaat vertrekken dan hebben ze gewonnen.” Een strategie besproken.
Jammer dat het zo moet.
In het land van Kafka, Rutte en Big Brother.
Lees ook:
Verhuurders treiteren bewoners weg 31 oktober 2021
Bosaardbei 30 oktober 2021
De schutting van Lia 9 oktober 2021
Onverwacht probleem 18 september 2021
Verder zonder vrienden 18 juli 2021
Foute planning 17 juni 2021
Cruciale superspreader 7 april 2021
Ongewenst bezoek 15 september 2020
Vlierbloesem 
Tja, ga maar eens in tegen de Woningstichting. Die zijn bijna oppermachtig, maar gelukkig die van mij niet. We hebben toen ze ons wilden weg hebben wegens nieuwbouw een topadvocaat gehuurd. Toen die naam viel scheten ze op kantoor bijna in de broek van angst.
Ze controleren wel alle tuinen om te zien of het onkruid er geen meters hoog staat, maar verder vragen ze alleen wat je hebt staan als ze iets niet herkennen. Denk daarbij aan hennep dat voor touw wordt gebruikt. Maar mijn kersenbomen en de rare aardbeien plantjes etc.daar doen ze niet moeilijk over. Maar je móet de paden achter de huizen vrij van rommel houden. Daar zijn ze wel Pietje precies in. Een deel geldt als vluchtroute en een ander deel is brandgang.
LikeGeliked door 1 persoon
Die top advocaat kan ik niet betalen.Ik wordt als éénling aangevallen. Andere bewoners hebben wel last van die gluurder, maar iedereen wordt één voor één gepakt. Er is geen solidariteit.
Een brandgang is er niet. Langs de tuin voor en achter loopt bij mij een voetpad en aansluitend een strook gemeentegroen. Daar zetten buren hun rolcontainers en fietsen van hun visite staan daar ook vaak. Zelf heb ik een fiets in mijn eigen tuin tegen de heg aan. Het voetpad laat ik vrij.
De 3 rolcontainers die je verplicht hebt voor afvalscheiding heb ik in de tuin, voorlopig dient dat ook als een soort symbolische erfafscheiding. Dat neemt de helft van de breedte van mijn eigen tuinpad in. Vind ik wel lastig, maar voorlopig wil ik het niet zoals de buren op dat voetpad zetten, omdat ze dan een punt zouden hebben. Zoals gezegd, ze richten zich nu op mij, nu even niet op deze buren.
Naast de schuurdeur achter het huis heb ik een stukje van ongeveer 4×4 meter betegeld, waar ik een tuintafel met stoel en ligstoel heb staan. Een plantenbak, een steekkar en een rollator. Achter een terrasscherm de fietsen. Het is een beetje krap, maar je kunt er door. Andere tuinen hebben tussen het voetpad en de achtertuin een schutting. Ik heb een heg en de naastgelegen tuin heeft niets. De heg is daar weggehaald, die tuin is leeg. Mijn tuin is daardoor veel zichtbaarder dan wanneer daar een heg of schutting zou staan. De verhuurder wil daar wel een schutting plaatsen, maar ze willen niet vertellen wanneer.
Mijn tuin is nu niet zoals ik zou willen. Wat er was is afgebroken vanwege de dood van de buurman waarmee ik de tuin had samengevoegd. Ik wil het herinrichten, maar de verhuurder geeft me de kans niet. Ze hebben me maandenlang in de troep laten zitten die bij de ontruiming van dat huis is aangericht. Met zware werktuigen is alles vernield, waarbij ze niet van mijn tuin en spullen konden afblijven. Zo kon ik er niks doen. De paaltjes zijn weggehaald. Er is van alles gestolen, nota bene door mensen die de verhuurder stuurde.Als ik nu nieuw materiaal koop, zie ik dat ook verdwijnen. De terrasschermen heb ik nog maar die willen ze ook weg. Hoe kan ik dan mijn tuin weer inrichten? Bovendien willen ze me nog steeds niet vertellen wanneer ze klaar zijn met de naastgelegen tuin, waar nog een schutting geplaatst moet worden.
LikeLike
Hier kan ik je niet direct advies in geven, maar probeer eens contact op te nemen met de Ombudsman of het tv-programma KASSA. Misschien dat zij wel een antwoord weten los te peuteren!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb het de Woonbond gemeld. Maar ik vrees dat ik daar niet veel van hoef te verwachten.
Die zijn nu bezig met andere huisjesmelkers en gaan er nog van uit dat de woningcorporaties een soort sociale voorzieningen zijn.
De Ombudsman is er alleen voor problemen met de overheid. De woningcorporaties zijn zelfstandige ondernemingen. Maar ik zal proberen of ze hierover iets zinnigs kunnen zeggen. Ze hebben wel een werk achterstand van 2 jaar.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is niet legaal.
Maar in Nederland kun je daar alleen tegen laten optreden als je geld hebt.
LikeLike
Treurig, ik vraag m af of die bemoeienis wel legaal is.
LikeGeliked door 1 persoon